,,Zing het Rijnvlietlied, doe de Rijnvlietdans, middenin het groen, met zijn allen in balans..,’’ Nog nooit kwam het lijflied van kindcentrum Rijnvliet zo goed tot zijn recht als vanmiddag tijdens de officiële opening van het voedselbos en het boomkronenpad. Alle 160 leerlingen zongen vrolijk mee op het plein, er werd gedanst, en na een paar korte toespraken gingen kinderen met hun ouders op avontuur in het groen. Op zoek naar de codes van de schat.
Een mooi gezicht, zoveel mensen in het prille voedselbos van deze ‘eetbare woonwijk’ in De Meern. Het verrast landschapsarchitect Marnix Vink hoe groen het al is geworden. ,,We hebben in mei geplant, en kijk nu eens.’’ De hop slingert zich al meters omhoog.
Omdat hij bij de aanleg van het voedselbos al in een vroeg stadium kon samenwerken met de kunstenaar die het boomkroonpad ontwierp, vormen ze nu echt een geheel.
Marnix: ,,Straks zie je het boomkroonpad niet meer. Eronder hebben we expres geen paden aangelegd, je kunt er dus alleen in vanaf boven in.’’ Hij kijkt uit over het gebied, vanaf de wandelbrug die de woonwijk Rijnvliet via het kindcentrum met het voedselbos verbindt. ,,In een paar jaar tijd is dit een echt bos geworden, let maar op.’’
Kunstenaar Anouk Vogel ontwierp het boomkroonpad en noemde het ‘Dichter bij de boom’. Ook zij kijkt ernaar uit dat alles gaat groeien. ,,Zodat mijn kunstwerk straks helemaal is opgenomen in het groen en het echt een spannend pad door het bos wordt.’’
Het kunstwerk ‘Dichter bij de boom’ is een initiatief van het team van Kindcentrum Rijnvliet. Bij elke nieuw gebouwde basisschool stelt de gemeente Utrecht een percentage van de bouwsom beschikbaar voor kunst. De school mag zelf een kunstenaar kiezen. Dit kunstwerk in Rijnvliet is echte gebruikskunst geworden, een bewuste keuze. Er waren flink wat extra fondsen nodig om het te financieren. Directeur Ingvild Krikke-Besselink: ,,De kinderen spelen er elke dag zo graag. Ze vinden het een heerlijke plek.’’
Stijn uit groep 2c snelt zijn vader Maarten Vaartjes vooruit op het boomkronenpad, met zijn op school gemaakte verrekijker. Geconcentreerd tuurt hij naar de geheime codes die tussen de bladeren van de oeroude knotwilgen langs het boomkroonpad zijn gehangen. Een schat zoeken is een serieuze zaak, constateert zijn vader Maarten.
Verderop wandelen groepjes kinderen met hun ouders door het park. Ook de leerlingen van groep 8 van adjunct-directeur Robin Nijssen genieten elke dag van het Voedselbos. ,,Ze spelen hier elke dag buiten. Op donderdagen, als we extra mensen hebben, gebruiken we ook het trapveldje in het bos. Het is zo’n mooie plek hier.’’
Ingvild: ,,We zijn hier onwijs gelukkig mee.’’ En dan doelt ze niet alleen op het kunstwerk en het voedselbos bij Kindcentrum Rijnvliet, maar ook op haar collega, de ‘voedselbosjuf’. Zij geeft de leerlingen lessen over de natuur en hoe ermee om te gaan.
Landschapsarchitect Marnix beantwoordt vragen van de kinderen: ,,Het verschil tussen een gewoon bos en een voedselbos is dat hier alles eetbaar is, voor mensen en voor dieren. Je mag plukken, maar laat ook wat over voor de dieren.’’
En de schat die als beloning op ieder kind wacht? Een aardbeienplant, die volgende zomer vruchten geeft.
